Ianus van de Maginaris

Stamboom


In herinnering

Ianus kwam als pup bij ons in huis in oktober 2005 en hij groeide uit tot een mooie volwassen reu. Het was een goedaardige lobbes met een superzacht karakter en altijd in voor een geintje. Hij struinde graag rond door onze tuin, rende achter ballen aan en was dol op wandelen. Maar naast al die activiteit was zijn favoriete bezigheid toch wel slapen op het hondenbed in onze woonkamer. Daarnaast had hij ook de gewoonte om op allerlei andere plaatsen in huis te gaan liggen. Bij warm weer op de koele tegelvloer in de keuken of de gang. Bij koud weer liever op de parketvloer in de woonkamer naast de verwarming. Net zoals zoveel doggen, hield hij helemaal niet van regen en water. Als het regende, moest hij zich wel twee keer bedenken of hij buiten een plasje zou gaan plegen of het op te houden totdat het droog was.

Ianus was een reu van formaat. Hij kroop graag bij iedereen op schoot, waarbij hij zijn achterlijf op je schoot plantte en met de voorbenen op de grond bleef staan. Verder was hij een meester in pootjesgeven. Hij deed dat met veel enthousiasme, een beetje lomp, maar daar zat geen greintje kwaad achter.

Ianus deed zijn naam ook daadwerkelijk eer aan. Na het ontbijt was het zijn gewoonte om half in de deuropening tussen onze keuken en woonkamer te gaan zitten. Een strategische positie, waarin hij zowel ons aan de ontbijttafel, de andere doggen in de woonkamer, als het gebeuren in de tuin in de gaten kon houden. Al zittend en leunend tegen de muur, dommelde hij dan wat in.

Met Ianus namen we deel aan de NDDC Jonge Hondendag in maart 2006 (1e plaats) en de NDDC clubmatch in juni 2006 (jeugdklas, ZG, 2e plaats). In oktober 2006 - Ianus was toen ruim een jaar oud - sloeg het noodlot toe. Ianus sprong in zijn enthousiasme op tegen een hek, gleed uit en werd net achter zijn rechter voorpoot aan het hekwerk gespiest. Een vreselijk voorval. Gelukkig genas hij vlug en hield er geen ernstig letsel aan over. De gevolgen bleven dus gelukkig beperkt, maar zijn gangwerk was nu wel wat hobbelig waardoor showen er niet meer in zat.

In september 2010 werd Ianus aangekeurd bij de NDDC. Hij doorstond de aankeuring keurig, en de historie van het ongeluk speelde nauwelijks meer een rol. Ianus werd de vader van ons A-nest. Bij de dekking was hij 6,5 jaar oud, voor een dog al aardig op leeftijd.

Ianus was tot zijn 9e levensjaar kerngezond. Met de leeftijd kwamen wat ouderdomsgebreken en uiteindelijk is hij 9,5 jaar oud geworden. We koesteren mooie herinneringen aan hem en zijn dankbaar dat we zo lang van hem hebben mogen genieten.